Верзијата на англиски јазик, која ќе биде единствената официјална, ја објавија грчките медиуми синоќа.
Договорот е распослан на 19 страници, има 20 члена, поделени во преамбула и 3 поглавја.
Дефинирањето на името, употребата, именувањето на јазикот и државјанството, како и кодовите се дефинирани со членот 1 став 3, кој има 8 потточки.
Се е познато, па така тука само ќе повториме:
Она што не е сосема јасно од договорот е до каде ќе оди внатрешната употреба.
Премиерот Заев не беше прецизен во одговорот дали ќе треба да се сменат имињата на МАНУ, македонската опера и балет, македонската радиотелевизија.
Потточката Ф на членот 1, став 3 предвидува:
придавската одредница на државата, за нејзините официјални органи, и други јавни субјекти ќе ја следат линијата на официјалното име на втората страна или нејзиното скратено име, кои се „на Република Северна Македонија“ или „ на Северна Македонија“.
Ова остава простор да се толкува дека сите називи на институциите кои се основани или се во сопственост на државата да мора да го променат името.
Со членот 1 се дефинира и дека уставните измени треба да се направат до крајот на оваа година, а државата ќе има најмногу 5 години да ги промени сите официјални документи во јавната администрација кои се користат за меѓународна употреба, како и тие што се за внатрешна, а може да се користат и надвор, како што се дипломите.
Останатите, што се само за внатрешна употреба, ќе се менуваат постепено, до влезот во ЕУ.
Ставот 12 од членот 1, дефинира дека уставната измена ќе се направи со еден амандман, со кој истовремено ќе се смени името низ целиот текст на уставот.
Овој член открива и дека освен промена на членот 49 од уставот, кој се однесува на малцинствата, државата ќе треба да ги смени и преамбулата и членот 3 од уставот, кој се однесува на менувањето на границите. Како точно ќе треба да гласат, во договорот не пишува.
Најинтересни за јавноста се членовите 7 и 8 од договорот.
со членот 7 се објаснува дека двете страни различно ги сфаќаат термините „Македонија“ и „македонски“, во историски контекст и културно наследство.
Така, кога тие се користат за Грција. Овие термини не ја опишуваат само регионот и жителите на северниот дел од Грција, туку и нивните особини, како хеленската цивилизација, историја, култура и наследство на тој регион од антиката до денес.
Кога пак се користат за Македонија, овие термини ја опишуваат
територијата, јазикот народот и неговите особини, како историјата, културата и наследството, различно од тоа што го поима Грција за овие термини.
-Втората страна забележува дека нејзиниот официјален јазик македонскиот јазик, е од групата на јужнословенски јазици.
Страните забележуваат дека официјалниот јазик и останатите особини на втората страна не се поврзани со античката хеленска цивилизација, историја, култура и наследство на северниот регион на првата страна – стои во ставот 4 од членот 7.
Членот 8 пак, дефинира дека во рок од 6 месеци откако договорот ќе стапи на сила, Македонија ќе треба да направи ревизија на спомениците, јавните градби и инфраструктурата и доколку тие на било кој начин се поврзуваат со античката историја на Грција, ќе преземе мерки и ќе ги коригира за да се обезбеди почитување на наследството.
Ставот 3 од овој член 8, предвидува во никаква форма да не се користи поранешното знаме со 16 кракото сонце, а во рок од 6 месеци да биде отстрането од сите јавни места и јавна употреба на територијата.
Ова не се однесува на археолошките артефакти.
Со ставот 4 пак, двете страни се обврзуваат да ја почитуваат стандардизацијата на обединетите нации за географските имиња и топонимите на територијата на другата земја, со давање на предност на употребата на ендонимите наместо егзонимите. ова значи дека во земјава ќе треба да ги прифати и употребува новите грчки имиња на селата и градовите во северна Грција.
Останатите членови од договорот предвидуваат соработка и зближување на различни нивоа, од дипломатско до безбедносно, економско, културно, научно, спортско и тн.