Доналд Трамп сака со Владимир Путин да разговара во четири очи. Само тие двајца и еден преведувач. Значи, на состанокот нема да има политички советници ниту протоколарни лица. Така сака Белата куќа – и со тоа го крши основниот принцип на таквите самити, кои се повеќе од обична навика. Со тоа Трамп поттикнува недоверба и длабоки стравови меѓи оние кои се сметаат загрозени од страна на Русија и кои се сомневаат во помошта која им ја гарантира западната алијанса.
Трамп и Путин се слични луѓе. Двајцата се гледаат себе си како “силни мажи“ во хаотичниот свет, а заедниците кои ги водат двајцата првенствено ги сметаат за моќни држави.
Путин одамна се стилизираше како лидер на оние сили кои се одлучно антилиберални.
Трамп од друга страна, сака да ја игра улогата на разурнувач на оние либерални институции кои на светот му донесоа ред после епохалните пресвртници од 1945 и 1990 година.
Двајцата во повеќе наврати изјавија дека се почитуваат еден со друг и покрај сите судири на интереси.
Тоа не е добро за состанокот во Хелсинки, бидејќи хоризонтите на очекувањата се премногу различни. Како што беше често претходно, Американецот го бара вниманието на медиумите, средба на големата сцена, тапкање по рамењата – сака да го запрепасти светот.
А своите политички цели доколку воопшто ги има – Трамп ги држи во тајност.
Меѓутоа, Русинот има обемен програм: Путин сака несметано да агитира во Украина, која ја смета за руска зона на влијание и на која и признава само ограничен суверенитет. И на крајот, тој бара од Западот да ја признае окупацијата на украинскиот Крим од пред четири години.
ЕУ и САД поради Крим и наметнаа на Русија санкции и Путин би сакал да се ослободи од нив.
Но, сепак останува нејасно како Путин може да ги спроведе тие цели со својот американски колега. Додека Трамп патува по Европа, еден специјален истражител во САД подигна обвиненија против дванаесет руски агенти – поради сомнение дека пред две години се мешале во претседателските избори во таа земја.
Русија веќе долго време е под сомнение дека му помогнала на Трамп во неговата изборна кампања: хакерски напади, кражба на информации, влијание на избирачите во САД со кампањи на социјалните мрежи.
Нема сомнеж дека Доналд Трамп беше најпожелниот кандидат на Кремљ. Но, дали е тој автоматски и “негов“ претседател? Одговор не зависи само од тоа дали Кремљ има нешто што може да го употреби против Трамп, односно дали постои некои компромитирачки материјал подобен за политичка уцена. За тоа често се шпекулираше: понекогаш се зборуваше за аферите на Трамп во ноќните клубови во Москва, понекогаш за бизнис контакти во Њујорк.
Овие приказни од претходниот живот на Трамп се сензационалистички, но сега за сега се само шпекулации.
Тие не би смееле да го свртат вниманието од вистинската политика која ја води “вистинскиот“Доналд Трамп. Кој е груб спрема своите НАТО сојузници, како што е Трамп, тој работи за противниците на Западот.
Претседател на САД кој се заканува дека ќе го напушти НАТО е подарот за секој руски претседател.
Дали Путин во Хелсинки ќе му се заблагодари за тоа на Трамп? Ние никогаш нема да дознаеме: Трамп многу добро знае зошто не сака разговорот со Путин да се снима.