Еко терапијата или зелената терапија е нова технологија развиена од Теодор Рожак, таа произлегува од верувањето дека нашата психа не е изолирана. Екопсихологијата нуди можност луѓето да го истражат својот однос со природата.
Многу лекари кои практикуваат екотерапија веруваат дека Земјата има способност за самоисцелување што функционира преку сложени системи на интегрирана рамнотежа и дека, ако луѓето се прилагодат на овие системи, тие можат да доживеат подобрување на менталното здравје. Личната и планетарната благосостојба, според екотерапијата, не се одвоени една од друга, па животите на луѓето се гледаат како дел од еден поголем систем на интеракција.
Природата и менталното здравје
Екотерапијата се заснова на идејата дека луѓето се поврзани со природата и се под нејзино влијание. Сè поголем број истражувања ги истакнуваат позитивните придобивки од поврзувањето со природата. Корисните ефекти на природата не се само резултат на она што луѓето го гледаат, туку и она што го доживуваат со другите сетила.
На пример, во едно неодамнешно истражување, учесниците побргу закрепнувале од психолошки стрес кога биле изложени на звуците на природата (фонтана и чврчорење на птици) отколку кога биле изложени на бучава од патниот сообраќај. Во друга студија, мирисот на храната и овошјето што го вдишувале пациентите во болницата довел до намалување на депресивното расположение.
Екотерапевтски активности и техники
Некои екотерапевтски активности се изведуваат под водство на терапевт, додека други се изведуваат поединечно. Некои интервенции се изведуваат во групи, додека други еден на еден. Иако некои екотерапевтски сесии се одржуваат во канцеларија, често се прави напор сесиите да се одржуваат во природно опкружување. Некои од вообичаените активности на екотерапијата се опишани подолу.
Медитација на природа: Оваа медитација се одвива во природна средина, понекогаш се изведува како групна терапија. Членовите на групата можат да идентификуваат нешто во природата што им се допаѓа и потоа да поминат неколку минути размислувајќи како овој аспект на природата се однесува на нив и што можат да научат од него. На пример, една постара личност која се бори со чувството на безвредност може да развие поголема самодоверба по медитацијата за тоа како постарите дрвја во шумата обезбедуваат засолниште за птиците и сенка за помладите растенија. Активноста обично завршува со тоа што членовите на групата го споделуваат она што го научиле.
Хортикултурна терапија: Употребата на растенијата и активностите во градината може да се користат за унапредување на благосостојбата. Активностите може да вклучуваат копање земја, садење садници, плевење и кроење на градинарски култури. Овие активности се препорачуваат во случаи на стрес, исцрпеност и злоупотреба на супстанции, како и во случаи на социјална изолација меѓу постарите лица.
Терапија со помош на животни: Во терапијата со помош на животни, едно или повеќе животни се воведуваат во процесот на лекување. Некои истражувања покажале дека, на пример, галењето или играњето со милениче ја намалува агресивноста и анксиозноста кај некои популации.
Физички вежби во природна средина: Ова може да вклучува активности како пешачење, трчање, возење велосипед или јога во парк. Овие видови активности поттикнуваат зголемена свест за природниот свет и понекогаш се препорачуваат за намалување на стресот, анксиозноста, депресијата и гневот.
Ангажирање во активности за зачувување на природата: Чинот на обновување или зачувување на природната средина може да помогне во создавањето чувство за надеж или цел. Обично, оваа активност се изведува во група, па помага да се развие чувството на припадност и поврзаност, а истовремено го подобрува расположението, пишува „Гуд Терапи“.